Ks. Julian Ataman

Wspomnienie o ks. Julianie Atamanie

               W Przemyślu zmarł ks. prof. Julian Ataman, długoletni wykładowca w Miejscowym Seminarium Duchownym. Urodził się w Leżajsku w 1906 roku. Tam również ukończył szkołę średnią, a następnie odbył pięcioletnie studia w diecezjalnym Instytucie Teologicznym w Przemyślu. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1903 roku z rąk bpa Anatola Nowaka, ordynariusza diecezji przemyskiej. Przejściowo pracował w parafii Jasienica Rosielna w powiecie brzozowskim, a następnie został skierowany na studia na Uniwersytecie Warszawskim. Tytuł doktora teologii otrzymał na podstawie pracy „Wacław Hieronim Sierakowski i jego rządy w diecezji przemyskiej”. Następnie pracował jako prefekt przy jarosławskiej farze i przemyskiej katedrze. 1938 roku objął wykłady w diecezjalnym Instytucie Teologicznym w Przemyślu w zakresie historii Kościoła i patrologii. Ponadto czynnie pracował w harcerstwie i skautingu zdobywając szacunek i uznanie podopiecznych i współpracowników. W okresie okupacji był administratorem kościoła filialnego w Ożomli koło Sądowej Wiszni, gdyż Seminarium Duchowne przestało funkcjonować.

               W 1944 roku po przejściu frontu na zachód, został rektorem Niższego Seminarium Duchownego w Przemyślu, w którym wykładał m. in. historię powszechną. Był także katechetą w Gimnazjum Kupieckim i Szkole Handlowej oraz prowadził lektoraty z języka niemieckiego i łaciny.

               Wielką zasługą ks. Atamana było zorganizowanie, zdewastowanej podczas okupacji, biblioteki Seminarium Duchownego oraz doprowadzenie niemal do końca prac nad skatalogowaniem biblioteki diecezjalnej. Był on również wieloletnim sędzią sądu biskupiego ds. małżeńskich, kierownikiem diecezjalnego archiwum, a także rektorem kościoła garnizonowego.

               Mimo tych licznych obowiązków chętnie korzystał z zaproszeń parafii, do których wyjeżdżał z odczytami, kazaniami oraz na okresowe spowiedzi wielkanocne i odpustowe.

               Zmarły pozostawił kilkadziesiąt prac, m. in. skrypty z historii Kościoła w ośmiu tomach, przeznaczonej dla alumnów oraz skrypt z patrologii. Jedną z ostatnich jego prac jest popularnie ujęta historia diecezji przemyskiej. Ks. Ataman był człowiekiem rzetelnej pracy. Swoją rozległą wiedzą humanistyczną, zwłaszcza historyczną i kapłańskim doświadczeniem wiernie służył Kościołowi i jego społecznej misji. Jego otwarta postawa, głęboka wiedza i bezpośredniość wobec otoczenia zjednywały mu wielu ludzi o różnych poglądach oraz sympatię studentów różnych uczelni duchownych i świeckich, którzy korzystali z jego konsultacji. Nie skąpił także czasu dla swych dawnych uczniów, księży i świeckich, którzy zwracali się do niego o radę.

               Msza św. za duszę zmarłego została odprawiona 4 sierpnia br. w bazylice katedralnej w Przemyślu przez bpa Ignacego Tokarczuka ordynariusza diecezji przemyskiej w koncelebrze 26 kapłanów profesorów seminarium i członków kapituły, z rektorem seminarium ks. dr. Stanisławem Zegarowiczem i prob. parafii katedralnej, ks. dziekanem Marianem Burczykiem. Słowo pożegnalne wygłosił bp Stefan Moskwa, który wraz z bpem Bolesławem Taborskim, przewodniczył modlitwom towarzyszącym złożeniu ciała do grobu na cmentarzu komunalnym. W uroczystości pogrzebowej uczestniczyło ponad 160 księży, a także siostry zakonne i liczni wierni.

Stanisław Dziedzic [Słowo Powszechne 1988 nr 87 s. 5]